ยอดคนย่อมมีสัจจะ

ฉินเชียงกง ผู้ปกครองแค้วนฉิน ทราบว่า ชังยัง เป็นคนเก่ง มีความสามารถสูงมาก จึงแต่งตั้งให้เขาเป็นอัครมหาเสนาบดี เมื่อเข้ารับตำแหน่งแล้ว ชังยังก็เริ่มทำการปฏิวัติรูปแบบการปกครองในแคว้นฉิน

เขาเห็นว่าก่อนอื่น ต้องสร้างเครดิตให้แก่ตัวเองเสียก่อน ดังนั้น จึงสั่งให้ทหารนำไม้ไผ่ลำหนึ่งไปปักไว้ที่ประตูเมืองด้านทิศใต้ พร้อมกับปิดประกาศว่า ถ้าใครสามารถย้ายไม้ไผ่ลำนี้ ไปไว้ที่ประตูเมืองด้านทิศเหนือได้สำเร็จ ก็จะให้รางวัล ๑๐ ตำลึง

กิจกรรมที่แสนประหลาดนี้ สร้างความฮือฮาแก่ประชาชนอย่างยิ่ง ใครๆ ก็คิดว่าการแบกไม้ไผ่ลำเดียวเป็นเรื่องกล้วยๆ ทำไมชังยังจึงให้รางวัลสูงถึง ๑๐ ตำลึง

พวกเขาจึงสงสัยว่า เรื่องนี้คงมีเลศนัย ดังนั้น จึงไม่มีใครกล้าอาสาขนย้ายไม้ไผ่ลำนั้น

เวลาผ่านไปหลายวัน ชังยัง เห็นว่าไม่มีใครกล้าขันอาสาย้ายไม้ไผ่ลำนั้น จึงเปลี่ยนคำสั่งใหม่ว่า ถ้าใครทำได้ จะให้รางวัล ๕๐ ตำลึง คราวนี้ประชาชนก็ยิ่งสงสัยมากขึ้นว่าชังยังจะมาไม้ไหนกันแน่

กระทั่งอยู่มาวันหนึ่ง มีหนุ่มพเนจรคนหนึ่งซึ่งยากจนมาก ไม่มีแม้แต่ข้าวสารจะกรอกหม้อ เขาคิดว่า ไหนๆ ก็ใกล้จะอดตายอยู่แล้ว ทำไมไม่ลองทำดูล่ะ เผื่อฟลุคทำได้อาจได้เงินก็ได้ ตัดสินใจดังนั้นแล้ว หนุ่มพเนจรจึงขันอาสาแบกไม้ไผ่จากประตูเมืองด้านทิศใต้ ไปประตูเมืองด้านทิศเหนือ พอปักไม้เสร็จเท่านั้น ทหารก็นำเงิน ๕๐ ตำลึง มามอบให้เขาทันที

หลังจากเรื่องนี้ผ่านไป ชื่อเสียงของ ชังยัง ก็ลือกระฉ่อนไปทั่ว ใครๆ ก็เชื่อว่า ชังยังเป็นคนพูดจริง ทำจริง นับตั้งแต่นั้นมา ชังยัง สั่งอะไร ประชาชนก็จะปฏิบัติตาม ไม่กล้าฝ่าฝืน อีกไม่กี่ปีต่อมา การเมืองในแคว้นฉิน ก็เปลี่ยนโฉมหน้าแตกต่างจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
 

จากหนังสือเกร็ดชีวิต ความคิด คุณธรรมของบุคคลดีเด่นในสังคมจีน
เรื่อง คำคม คมคุณธรรม