ความรักของคนตาบอด

 


คุณเคยเห็นคนตาบอดมั้ย ?
คนตาบอด...ที่เดินไปไหนต่อไหนด้วยกันเป็นคู่.... 
คุณอาจเจอพวกเขาได้ ในที่ที่มีคนอยู่กันเยอะๆ 
เช่น..ตลาดนัด... 
พวกเขาไปที่นั่น เพราะหวังว่า... คงจะมี คนใจบุญ 
ไปเดินอยู่ที่นั่นบ้าง... 
คนสองคน...ที่จับมือกัน...ค่อยๆ เดินกระเถิบไปด้วยกันทีละนิด..ทีละนิด.
เพราะต่างคน ต่างก็มองไม่เห็นอะไรกันทั้งคู่... 
นอกจากไม้เท้าคนละอันแล้ว...ในมือพวกเขาถือวิทยุเก่าๆเครื่องนึง... 
กับไมค์อีกอีกหนึ่งอัน...ที่ขาดไม่ได้ 
ก็คือขันอลูมิเนียม... 
อาวุธสำคัญที่ใช้หากินอยู่ทุกวัน.. 
ผมไม่ คุ้นหู กับเพลงที่เขาร้องนักหรอก.. 
แต่ก็ดูว่าเขาตั้งใจร้องเหลือเกิน... 
และดูเหมือนเขาก็ หวัง ว่าคุณจะต้องชอบมัน...
ผมเห็นเขาจับมือกัน...

วินาทีนั้น...
ทำให้ผมนึกถึงอะไรบางอย่างที่ผมเคยมองข้ามมาตลอด.. 
คุณเคยนึกถึงความรักของ..คนตาบอด..หรือเปล่า.... 
ตนตาบอดรักกันได้ยังไงนะ...
เพราะคนตาบอด...ไม่เคยรู้เลยว่า...
คนรักของเขา..มีหน้าตาเป็นอย่างไร..
คนตาบอด..จะรู้จักก็เพียงจิตใจของคนรักของเขาเท่านั้น. 
เมื่อเขามีความพอใจกันและกัน.... 
ไม่มีเกียรติยศ ศักดิ์ศรี 
ให้กังวลใจ...เพราะต่างคนก็ต่างไม่มีสิ่งนี้... 
ต่างคน..ต่างก็ไม่มีเงิน... 
ตาสองข้าง ปิดสนิท....แต่เปิดใจเข้าหากัน.. 
คนสองคนที่อยู่ด้วยกัน ด้วย " ใ จ " ล้วนๆ...
ความรัก....ก็เกิดจากตรงนั้น.
คนตาบอด พาคนที่เขารัก ไปด้วยกันทุกหนทุกแห่ง... 
คนตาบอด ไม่เคยกลับบ้านดึก... 
คนตาบอด ออกจากบ้านพร้อมกัน...และกลับถึงบ้านพร้อมกัน... 
พวกเขาเคยแยกกันบ้างหรือเปล่านะ.... ? 
คุณรู้หรือเปล่า.....คนตาบอด 
จับมือของคนที่เขารักไว้ตลอดทั้งวัน...

คุณเคยทำอย่างเขาบ้างมั้ย... ?
ผมกลับมานึกถึงความรักของคนที่ตาดี... 
หลายๆ คน มีเกียรติยศ หน้าที่ การงาน ที่ดีเหลือเกิน... 
หลายๆ คน ทั้งหล่อ ทั้งสวย...ทั้งรวย ทั้งฉลาด... 
แต่พวกเราหลายๆคนกลับต้องมาเสียใจเพราะความรัก...
หรือว่าพวกเรามองเห็นกัน....เพื่อจะเรียกร้องสิ่งที่เราต้องการให้มากขึ้น..
เอ....พวกเราคาดหวังอะไรจากคนที่เรารัก....มากเกินไปหรือเปล่านะ... 
อนาคตของคนตาบอด..อยู่ตรงไหนก็ไม่รู้... 
ดูเหมือนเขาจะ...สงสัยก็เพียงแต่ว่า... 
วันพรุ่งนี้...จะมีคนใจบุญซักกี่คน... 
ที่ทำให้พวกเขากลับบ้านด้วยกันอย่างมีความสุข.... 
ตอนที่ผมเขียนกระทู้นี้อยู่...พวกเขาก็คงนอนหลับกันแล้ว... 
พวกเขาคงไม่มีงานที่ต้องทำดึกๆ เหมือนผมหรอก...คุณว่ามั้ย ??
ขอบคุณตลาดนัด...ที่ทำให้ผมเห็นภาพดีๆในวันนี้.... 
ผมเชื่อว่าครั้งหน้า.ที่คุณเห็นคนตาบอด...ใจของคุณจะเปิดกว้างขึ้น... 
คุณอาจมองเห็นภาพที่คุณไม่เคยมองเห็น... 
ไม่ใช่ด้วยตา...แต่เห็นด้วยหัวใจ... 
เหมือนกับภาพที่ผมได้เห็นในวันนี้...

Ps... ขอบคุณ...ที่อ่านจนจบ....
Credit By Fwd Mail

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

Cast Away จากภาพยนต์สู่เรื่องจริง : การต่อสู้ของมนุษย์เพื่อเอาชีวิตรอดกลางมหาสมุทร

ผมมีอะไรเล่าให้ฟัง กับเงิน 800 บาทกินทั้งเดือน...สำหรับคนที่ท้อแท้หาทางออกกับชีวิตไม่ได้

ฉันชื่อ "โอกาส"