ทำไม? จึงต้องขว้างปลาดาว
ลอเร็น ไอซลีย์ เป็นทั้งนักวิทยาศาสตร์ และนักเขียนชื่อดัง
เช้าวันหนึ่ง …เขาไปนั่งเล่นบริเวณโขดหินริม ทะเล มองออกไปไกลๆ ตามแนวชายหาดยาวสุดสายตา
เขาสังเกตเห็นชายคนหนึ่งวิ่งจากชายหาดเข้าไปหาคลื่น
แล้วก็หันหลังวิ่งกลับเข้ามา ทำเช่นนี้อยู่ตลอดเวลาประหนึ่งว่า กำลังเต้นรำอยู่ริมหาด
ไอซลีย์จึงตัดสินใจออกเดินไปตามทิศทางนั้น สักพักหนึ่งก็มาถึง เมื่อเดินเข้าไปใกล้พอ จึงได้ถามขึ้นว่า
“พ่อหนุ่ม กำลังทำอะไรอยู่หรือ?”
“พระอาทิตย์กำลังขึ้น น้ำทะเลจะลง และปลาดาวก็กำลังจะตาย” ชายหนุ่มตอบ
“ชายหาดนี้ยาวนับ 10ไมล์ พ่อหนุ่มคงช่วยอะไรไม่ได้นักหรอกแล้วจะทำไปทำไม ?” ไอซลีย์ถามด้วย
ความสงสัย
คราวนี้ชายหนุ่มไม่ตอบ แต่กลับก้มลงไปหยิบปลาดาวขึ้นมาอีก 1 ตัว แล้วก็วิ่งออกไปจนใกล้คลื่นที่สุด
แล้วขว้างปลาดาวออกไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ แล้วเขาก็วิ่งกลับมาตอบกับไอซลีย์ว่า
“อย่างน้อยผมก็ทำให้มันรอดไปได้อีก 1 ตัวแล้วไง”
ไอซลีย์หันหลังกลับด้วยความงุนงง ไม่เข้าใจในตัวชายหนุ่มผู้นั้น ระหว่างที่เขานั่งเขียนหนังสือไปจนถึง
บ่ายแก่ๆ เขาก็ยังคิดไม่ออกว่า เจ้าหนุ่มนั่น มันทำอย่างนั้นทำไม !
ในที่สุด ตอนค่ำๆ เขาจึงคิดได้ว่า ชายหนุ่มคนนั้น เขาไม่ต้องการนั่งดู-นั่งรอ ให้เกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้น
ในโลก แต่อะไรก็ตาม ที่เขาจะสามารถมีส่วนสร้างความเปลี่ยนแปลงให้เกิดขึ้นได้ต่างหาก…เป็นสิ่งที่เขาต้องการ
คิดได้ดังนี้แล้วไอซลีย์จึงรีบเข้านอนแต่หัววันเป็นพิเศษ
ไอซลีย์ตื่นขึ้นตั้งแต่เช้าตรู่ รีบแต่งเนื้อแต่งตัวเพื่อออกไปหาชายหนุ่มคนนั้น…เพื่อช่วยกันขว้างปลาดาว
ภาษาอังกฤษ
“Once upon a time, there was a wise man who used to go to the ocean to do his writing. He had a habit of walking on the beach before he began his work.
One day, as he was walking along the shore, he looked down the beach and saw a human figure moving like a dancer. He smiled to himself at the thought of someone who would dance to the day, and so, he walked faster to catch up.
As he got closer, he noticed that the figure was that of a young man, and that what he was doing was not dancing at all. The young man was reaching down to the shore, picking up small objects, and throwing them into the ocean.
He came closer still and called out "Good morning! May I ask what it is that you are doing?"
The young man paused, looked up, and replied "Throwing starfish into the ocean."
"I must ask, then, why are you throwing starfish into the ocean?" asked the somewhat startled wise man.
To this, the young man replied, "The sun is up and the tide is going out. If I don't throw them in, they'll die."
Upon hearing this, the wise man commented, "But, young man, do you not realize that there are miles and miles of beach and there are starfish all along every mile? You can't possibly make a difference!"
At this, the young man bent down, picked up yet another starfish, and threw it into the ocean. As it met the water, he said,
"It made a difference for that one.”
― Loren Eiseley
